Op avontuur in de bodegas in Mendoza Argentinië
De bodegas in Mendoza Argentinië: voor ons nog een vrij onbekend gebied en dus is er veel om te ontdekken. Hoe leuk is het dan, dat we een berichtje krijgen van Els haar nichtje die op reis is in Argentinië en haar ervaringen vanuit de bodegas wil delen. En ze maakt niet zomaar een reis: Leslie en Emiel zijn in oktober 2022 gestart met hun anderhalf jaar durende reis door Zuid-Amerika. Rondreizend in een landcruiser genaamd Buca: de boerenkar, maar dan op z’n chic zoals ze zelf zeggen. Twee dierenartsen die een passie delen voor reizen en avontuur, al fietsend door de wijngaarden in Mendoza. En hoe stoer?! Op je 32e, als chauffeuse van de buca, anderhalf jaar de wereld over crossen! Leslie: the floor hieronder is yours…
De trip door wijngebied Mendoza
We hebben slechts een paar dagen voor de bodegas en dus hebben we van tevoren een strijdplan opgesteld met een strakke planning. Eentje waar in de hitte van de strijd natuurlijk allerlei veranderingen in zijn aangebracht:
- Dag 1: Wijnproeverij bij de grote Trapiche en las Perdices
- Dag 2: Op verkenning in het centrum van Mendoza
- Dag 3: Op de fiets naar bodegas Tempus Alba en Dominicano
In alle wijngaarden valt het op dat we in de herfst zitten, ook al merk je dat niet aan het weer. De wijngaarden kleuren prachtig rood, geel en groen. Ben je van plan om ook Mendoza te bezoeken? Dan alvast twee tips:
- Tip 1: Als je ook wil fietsen langs de bodegas; er zijn meerdere fietsverhuurbedrijven langs de route, die je ook voorzien van een kaart.
- Tip 2: Veel bodegas doen alleen rondleidingen als je van tevoren reserveert, dus even de website checken scheelt een hoop gedoe!
Trapice: de grootste exporteur van Argentinië
Leslie & Emiel beginnen gelijk goed met Trapiche: de grootste exporteur van Argentinië! Gestart in 1883 in het gebied Maipú, aan de voet van de Andes. Gevestigd in een prachtig gebouw geïnspireerd op de renaissancestijl, gebouwd rond 1912. Een kleine wijngaard genaamd El Trapiche, die is uitgegroeid tot een innovatieve onderneming met ruim 1000 hectare wijngaarden. Een iconisch bedrijf voor de Argentijnse wijnmakerij en een toonaangevend Argentijns wijnmerk. In 2015 hadden zij zelfs de bestverkochte Malbec ter wereld.
Dag 1: Trapiche
Naast het nieuwe ziekenhuis is de zusterorde ook eigenaar van het historische monument Het Hospice én de waardevolle wijngaarden. In eerste instantie waren de wijngaarden bedoeld om de kosten van het Hospice te dekken. Ze breidden zich door de eeuwen heen steeds verder uit. Onder andere door ze aan te kopen, door de vele donaties We besluiten om op zaterdag twee proeverijen te doen.De eerste is de grote Trapiche. Zo’n twintig minuten buiten de stad Mendoza ligt de bodega naast een spoorlijn. We rijden via een grote poort met beveiliging door de wijngaard naar het hoofdgebouw, een mooi groot bakstenen gebouw. De zon schijnt fel en langs het groene gazon lopen we naar de receptie, rechts van een glazen piramide. We beginnen wel een beetje het gevoel te krijgen dat we inderdaad bij de grootste exporteur van Argentinië zijn beland! Onze groep bestaat uit twee Brazilianen, twee Argentijnen en ons. Uiteraard beginnen we bij de wijngaarden zelf. Hier vertelt onze gids ons dat deze wijngaard slechts een stukje is van het hele bedrijf en dat er op meerdere boerderijen geoogst wordt. Trapiche heeft dan ook een grote opbrengst en koopt nog meer van omliggende bodegas. Als we dan de tour vervolgen in het grote bakstenen gebouw, ruiken we het, WIJN! De gids moet lachen om ons enthousiasme.
In de oude hal staan nog een paar oude machines, zoals de pers, die trapiche genoemd wordt in het spaans! Na het persen en het maceratieproces werd de wijn vroeger in vaten gelijk met de trein naar Buenos Aires gebracht. Dit kwam de wijn niet ten goede en langzaamaan stapte men over naar het verwerken van de wijn in flessen op de bodega zelf.
Na het stukje geschiedenis komen we bij de opslagruimtes: grote betonnen afgesloten zwembaden die van binnen volledig bekleed zijn met epoxyhars. Er is slechts een kleine opening (naast natuurlijk de afvoerpijp voor de gassen) waar elk jaar iemand in kruipt om de oude laag te verwijderen en een nieuwe aanbrengt.
Maceratie
Maceratie is een onderdeel van het bereidingsproces dat soms wordt toegepast. De kleur- en smaakstoffen die in de schillen van de druif zitten, worden afgegeven aan het sap. Zo krijgt de kleur meer tannines, kleur en aroma’s. Dit komt doordat de schillen worden geweekt voordat het wordt geperst. Maceratie zorgt er dus voor dat je wijn heel specifieke kenmerken kan krijgen.
Na de maceratie en gisting zijn er meerdere opties. De beste oogst gaat naar de kleine eikenhouten vaten (de meeste bodegas hier kiezen voor 90% Frans eikenhout en 10% Amerikaans eikenhout, die meestal na vier rondes vervangen worden) om daar een aantal maanden te rijpen. De jonge wijnen gaan bij Trapiche in de enorme tonnen waar ze nauwelijks contact hebben met hout. Als derde opslagmogelijkheid hebben ze ook de betonnen eivormige vaten. Het gebruik hiervan wisselt heel erg per bodega, aangezien deze ontwikkeling vrij recent is. Sommigen experimenteren er alleen nog mee, anderen gebruiken ze als opslag of als vat voor het maceratieproces en anderen vinden het vloeken in de kerk. Sommige wijnhuizen gooien zelfs eikenhouten balkjes in deze vaten om toch de smaak van de kleine houten vaten mee te geven aan de wijn.
Uiteindelijk komen we dan bij het belangrijkste stuk; de wijnproeverij! De gids presenteert ons twee witte wijnen en twee Malbecs. Ze laat ons het resultaat proeven van twee verschillende hoogtes: de wijn van de hoger gelegen wijngaard (630m versus 1350m) heeft meer zuur en smaakt absoluut anders.
Dag 1: Las perdices
Na een pauze in een parkje in Mendoza met als lunch empañadas, rijden we door naar een bodega een eind buiten de stad. Dit is onze wildcard, de ene waar ik me het meest op verheug en het minst van weet: Las Perdices. Hoe we bij deze terecht zijn gekomen? De wijnen van Las Perdices stonden altijd bij de duurdere in de supermarkt. Ik wil dan ook heel graag de kans krijgen om eerst te proeven en dan te besluiten of ik flessen mee wil gaan slepen in Buca (ruimte is immers beperkt in ons huis op wielen).
Daarnaast hebben ze een super leuk etiket met drie patrijsachtige vogeltjes met een pluimpje op hun hoofd, la perdice (mega effectieve marketing, waar ik heel gevoelig voor ben). We hebben ze onderweg veel gezien en ze zijn zo grappig. Deze relatief jonge bodega opende officieel zijn deuren in 2004 toen zoons Juan en Nicolás Muñoz besloten de wijnboerderij van hun vader over te nemen. Ze namen daarbij wijnstokken over die al in de jaren vijftig gepland waren. Deze wijnstokken zijn al heel wat waard. De productie is minder van deze ranken, wat betekent dat er veel meer energie en dus smaak gaat naar de druiven die deze planten wel produceren. In dit geval is het dus hoe ouder, hoe beter! We zijn de enige tijdens de rondleiding en ook nu beginnen we bij de wijngaard, nadat we eerst een glas van één van hun espumantes (mousserende wijnen) krijgen (goedgekeurd!).
Een reden waarom ik helemaal blij word van deze bodega is dat het gelijk duidelijk wordt dat ze graag veel experimenteren en nieuwsgierig zijn en blijven. Voor onze neus staan er naast de Malbec ook rijen aan Cabernet Franc en Bonarda (deze twee komen ook veel voor in Mendoza), maar ook de Sauvignon Blanc, Pinot Grigio, Syrah en zelfs Riesling worden hier volop geoogst!
Eenmaal binnen komen we langs hun eigen machine voor het bottelen van de wijnen. Weinig bodegas hebben hun eigen machine omdat het een grote investering is. De grootste reden voor deze bodega is dat ze zo het hele proces in eigen handen houden. Humor hebben ze ook, aangezien één van de lijnen Chac Chac heet. Dit is het geluid dat de perdices maken wanneer ze ‘intiem’ zijn en babyperdices gaan maken. Ook verkrijgbaar in blikjes.
Gezellig kletsend beginnen we aan de proeverij, waarbij echt alles in de smaak valt. De Riesling is lekker fris en gaat met een fles Reserva Bonarda dan ook mee naar huis. Leuk is dat we ook een glas extra kregen, omdat er nog een fles Reserva Bonarda open stond en we toch de laatste waren. Echt een superfijne sfeer en een goede afsluiter van onze eerste dag wijnproeven!
Dag 2: op verkenning in het centrum van Mendoza
Op de zondag zijn de bodegas gesloten en brengen we onze tijd door in het gezellige centrum van Mendoza. ‘s Avonds parkeren we Buca bij een kleine wijngaard met een groot woonhuis, om een aantal nachten te kamperen. Hans, een Belg, heeft deze wijngaard 17 jaar geleden gekocht en helemaal gerenoveerd. Daarbij produceert hij nu kleinschalig ook wat wijnen, zoals een lekkere Malbec (Cavieres).
Dag 3: Tempus Alba
Maandagochtend beginnen we aan het tweede deel van de planning. We hebben onze fietsen mee in Buca en dit lijkt ons een uitgelezen kans om die weer eens te gebruiken! Uiteraard hebben we van tevoren ons wel een beetje hierin verdiept en niet geheel toevallig ligt Hans zijn wijngaard aan de straat waar meerdere bodegas op fietsafstand liggen. Deze straat ligt in Coquimbito, vlak bij Maipú. We beginnen om 10.30 bij Tempus Alba, een ’boutique’ bodega. Dit zijn bodegas die bewust een kleine productie in wijnflessen hebben, om alleen het beste te verkopen. Het overschot aan druiven wordt opgekocht door de bodegas die niet genoeg produceren.
In deze wijngaard zien we voor het eerst netten over de wijnranken liggen. Onze gids legt uit dat veel wijngaarden een variatie hierop hebben om de planten te beschermen tegen, hier komt ‘ie, hagelstormen! I kid you not. Best onder de indruk van dit natuurgeweld, lopen we naar binnen voor de verwerking van de druiven. Hier produceren ze onder andere Malbec rose, iets wat natuurlijk kan, maar wat ik totaal niet verwacht had. Na de rondleiding mogen we deze met twee andere wijnen proeven. Hij is erg lekker! Weer een fles om mee te nemen.
Dag 3: Domiciano
Voordat we naar bodega Domiciano gaan, fietsen we naar museum bodega La Rural. De proeverij is misschien niet helemaal onze smaak, maar we nog veel meer leren over de historie van wijnproductie in Mendoza. Domiciano ligt wat verder weg en ‘off road’ langs een zandpad. Onze gids loopt ons tegemoet bij de ingang waar we onze fietsen parkeren. Samen lopen we naar de wijngaard. Hier laat ze ons de verschillen in blad zien tussen de Syrah, Cabernet Sauvignon en de Malbec. Het is heel duidelijk dat het blad van de Malbec het kleinst en het dikste is, met maar drie ‘vingers’. De Cabernet heeft vijf grote, overlappende vingers en de Syrah zit met vijf vingers tussen de Cabernet en Malbec in.
Mooie verhalen
Net zo’n sucker als Leslie die zich (net als wij :)) laat verleiden door mooie verhalen en etiketten? Lees dan in de volgende blog eens het stuk over ‘champagne en marketing’ en verdiep je eens in de geschiedenis hiervan. Smullen!
Domiciano is een bijzondere bodega. Hier worden alle druiven midden in de nacht geoogst, twee weken lang. Het idee hierachter is dat de druif dan de meeste smaak bevat. De nacht is dan ook terug te vinden op het etiket van de wijnen, waar een man (de eigenaar) in een peinzende houding naar vijf sterren staart, die staan voor zijn vrouw en vier kinderen. Zoals eerder al duidelijk werd, ben ik een absolute sucker voor mooie etiketten met een goed verhaal erachter. Het bezoek is heel gezellig, we kletsen over van alles met onze gids en dwalen meerdere malen van onze wijnen af. Ook hier krijgen we een mousserende espumante aangeboden met daarna een Malbec en een Cabernet Franc. Van de eerste en de laatste nemen we een fles mee en zo rijden we moe maar heel gelukkig naar huis. Het zijn geslaagde dagen geweest in deze beroemde wijnregio!
Wil je naast de ervaringen van Leslie en Emiel over de bodegas in Mendoza, ook meer lezen over de Buca, of hun vette uitstap richting Antarctica? Check dan hun Insta. Bedankt Leslie en Emiel! Wie weet volgt er vaker een “Two vets on tracks X Woeste wijngronden”.
Brandend benieuwd naar meer?
- Rake, robuuste Rioja wijnenDe Rioja wijnen: bij velen bekend, door velen bemind én een sterk merk! Een kwaliteitswijn met een sterk gevoel voor traditie. Traditiegetrouw jarenlang gerijpt op Amerikaans eikenhout, maar daar wordt tegenwoordig steeds vaker van afgeweken. […]
- Champagne: de bubbels der bubbelsChampagne: er is zoveel over te lezen, leren en luisteren over deze mousserende wijn! We kennen allemaal de bruisende champagne, maar wist je ook dat bubbels in de wijn vroeger een foutje waren? Of weet […]
- Italiaanse wijn, net als Italiaanse mannen… boeiend, mooi en complexItalië: het grootste wijnproducerende land ter wereld! Niet ‘just another wine producing country’ om een blog over te schrijven dus. Voor de beginnende wijnkenner of de wijn hobbyist is het een erg leuk maar ook […]
Lees verder… from Italiaanse wijn, net als Italiaanse mannen… boeiend, mooi en complex
